Ναρκωτικά

Ξέρουμε ότι μας κάνουν κακό και ότι δεν πρέπει ούτε να τα πλησιάσουμε αλλά αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα ναρκωτικά και τις κατηγορίες ναρκωτικών, διαβάστε το ακόλουθο άρθρο του Δημοσθένη Μπούκη.

Χωρίζουμε τα ναρκωτικά σε πολλές κατηγορίες. Ο ορθότερος τρόπος είναι της Π.Ο.Υ. όπου ομιλούμε π.χ. για εξάρτηση τύπου οπιούχων ή τύπου αμφεταμινών κλπ. Για πρακτικούς λόγους συνηθίζω την διαίρεση σε πέντε (5) κατηγορίες, όπως ακολουθεί:
- Ψευδαισθησιογόνα: LSD και όμοια, προϊόντα χασίς (ψυχοδηλωτικά)
- Διεργετικά του Κ.Ν.Σ.: Κοκαίνη, κρακ, κρανκ, ICE και αμφεταμίνες
- Κατασταλτικά του Κ.Ν.Σ.: Οινοπνευματώδη και ηρεμιστικά, αγχολυτικά, υπνωτικά κλπ.
- Διαλύτες, κόλλες, ατμοί: Φρέον, κηροζίνη, βενζόλιο, ασετόνη, γκαζάκια κλπ.
- Παράγωγα του οπίου: Όπιο, μορφίνη, κωδείνη και συνθετικά, ηρωίνη

Όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζονται ως ψυχότροπες ουσίες, δηλαδή ουσίες που στην ελάχιστη ποσότητά τους τρέπουν - αλλάζουν τον ψυχισμό του ατόμου. Σε ερωτήσεις λοιπόν αν κινδυνεύουν τα παιδιά στην καφετέρια ή pub, να γίνουν εξαρτημένα από κάτι που κάποιος θα προσθέσει στο ποτό τους, η απάντηση στρέφεται όχι στον κίνδυνο από μια τέτοια κίνηση αλλά στην δυνατότητα επαφής με τον φίλο ή τον γονέα, στον οποίο θα αναφέρει μια διαφορετική αίσθηση, από ότι μέχρι τότε είχε.

Προϊόντα Ινδικής Κάνναβης
Το χασισόδεντρο, εύκολο στην καλλιέργεια δίνει διάφορες ποικιλίες ανάλογα με το τμήμα από όπου λαμβάνεται το φύλλο, η κορυφή συγκεκριμένα είναι το εκλεκτότερο, γνωστό σαν φούντα, ενώ από τα υπόλοιπα μέρη λαμβάνονται ποικιλίες με διαφορετική περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη (THC).
Το τσιγάρο από αυτήν είναι το γνωστό τσιγαριλίκι, που καπνίζουν οι μεν νέοι πασάροντας το ο ένας στον άλλον, οι δε παραδοσιακοί χρήστες καθισμένοι σταυροπόδι γύρω - γύρω στον τεκέ, ολόκληρη δηλαδή ιεροτελεστία, που βρίσκει το αποκορύφωμά της στη χρήση του λουλά (ναργιλέ) όπου με συνοδεία μπαγλαμά - κλαψομοίρικη μουσική - περιφέρεται το όργανο από χέρι σε χέρι, ενώ προσέρχονται σιροπιώδη γλυκά, τα γνωστά σερμπέτια. Σχολιάζοντας το τελευταίο, διευκρινίζουμε ότι καλύπτουν την αυξημένη ανάγκη σε ζάχαρο του εγκεφάλου, που λόγω των έντονων εντυπώσεων της χασισικής εμπειρίας υπερλειτουργεί και έτσι ξοδεύει σημαντικά από την αποκλειστική του αυτή τροφή.
Από κοινωνιολογική άποψη, η ανάγκη του νέου να καπνίσει ομαδικά ή του παραδοσιακού χασικλή να φτιαχτεί στον τεκέ, δείχνει την αναγκαιότητα της κοινωνικής επαφής, που στον έφηβο ξεκινά σαν κίνηση επικοινωνίας με τον φίλο στην προσπάθεια επίλυσης υπαρξιακών προβλημάτων - κυκλοφορεί ότι με το χασίς ανεβαίνεις σε άλλα επίπεδα... συνείδησης, ενώ στον ώριμο χρήστη προέρχεται από την τάση απομόνωσης και αίσθησης του "κατατρεγμού της κοινωνίας".

Χαρακτηριστικό της χρόνιας χρήσης, η απουσία σωματικής εξάρτησης , ενώ αντίθετα αναφέρονται χασισικές ψυχώσεις, βλάβες του αγγειακού συστήματος (αγγειακά επεισόδια) του αναπνευστικού με κύριο νόσημα το εμφύσημα και τη χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, παράλληλα με χρόνια λαρυγγίτιδα που εκδηλώνεται με τη γνωστή χοντρή δυσπνοική φωνή του χρήστη. Αναφέρονται επίσης βλάβες του γεννητικού συστήματος, στις μεν γυναίκες με διαταραχές του κύκλου και κυρίως αυξημένη νεογνική θνησιμότητα, στους δε άντρες με ελάττωση του αριθμού και την κινητικότητας των σπερματοζωαρίων.
Στο χώρο εξάλλου της άμυνας του οργανισμού, παρατηρείται πτώση της δράσης του ανοσοβιολογικού συστήματος με εμφάνιση λοιμώξεων, ενώ βλάβες στον εγκέφαλο συζητούνται και ακόμα ερευνώνται. Αυτό όμως που σίγουρα έχει αποδειχθεί είναι ότι η χρόνια χρήση προκαλεί το λεγόμενο amotivation syndrome - σύνδρομο ακινητοποίησης, αδράνειας, παθητικότητας, μη συμμετοχής. Υπό την επήρεια τέλος της μαριχουάνας, ποικιλίας του χασίς, ο νέος δεν διακρίνει εύκολα τα χρώματα της τροχαίας ή δεν μπορεί να ξεχωρίσει ένα φλας που αναβοσβήνει στην άκρη ενός δρόμου και έτσι όλα αυτά, μαζί με την μείωση της προσοχής, μπορεί να προκαλέσουν κάποια στιγμή ένα τροχαίο ατύχημα. Στην Αμερική χορηγούνται φυλλάδια για την ενημέρωση των παιδιών όταν αποκτούν δίπλωμα, πάνω στους ενδεχόμενους κινδύνους, από την οδήγηση υπό την επήρεια μαριχουάνας.

Ψευδαισθησιογόνα
Οι ουσίες αυτές που συνήθως κυκλοφορούν σαν χάπια κάθε μορφής, παλαιότερα σε σταγόνες σε στυπόχαρτα ή ως τριπάκια - από το trip= ταξίδι - προκαλούν μια έντονη ψευδαισθησιακή εμπειρία με συμπυκνωμένες και παραλλαγμένες εντυπώσεις και εικόνες, έντονα χρώματα και ανάλογη μουσική που θυμίζουν, αν δεν είναι, τα διαφημιστικά σποτ ή μουσικά διαλείμματα στην TV, όπου βλέπει κανείς τεράστιες κιθάρες, παραμορφωμένα πρόσωπα και άλλα ανάλογα.
Η αντίδραση πανικού και η αναδρομική εμπειρία αποτελούν χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της κατηγορίας αυτής. Η πρώτη προέρχεται από τον βομβαρδισμό των εντυπώσεων και εικόνων σε άπειρα άτομα οπότε η νέα πηδάει από τον ουρανοξύστη όχι μόνο για να ξεφύγει από αυτά αλλά και πιστεύοντας στις υπεράνθρωπες ικανότητες που νοιώθει με τη χρήση τους. Η αναδρομική εμπειρία - flash back - προβληματίζει αφάνταστα ειδικούς και κυβερνήσεις, επειδή, νέα άτομα που προσλαμβάνονται σε υπηρεσίες υψηλής ασφάλειας και είχαν στο ιστορικό τους κατάχρηση της κατηγορίας του LSD, μπορεί να εμφανίσουν "ταξίδι" και έξι μήνες ακόμη από την τελευταία μέρα που το διέκοψαν. Έτσι είναι απαραίτητος ο εργαστηριακός έλεγχος για ένα τέτοιο διάστημα, μέχρι ότου αναλάβουν μία υπεύθυνη θέση και δεν αποτελούν ... δημόσιο κίνδυνο.

Διεργετικά του Κ.Ν.Σ.
Στο χώρο της κοκαΐνης, αναφερόμαστε στη λευκή κρυσταλλική σκόνη, που βγαίνει από τα φύλλα του φυτού erytrhoxylon cocae. Η Νότια Αμερική αποτελεί την κύρια χώρα παραγωγής, με την Βολιβία και Κολομβία και τα διάφορα καρτέλ τους να ελέγχουν την παγκόσμια διακίνηση της. Πολύ ακριβή - χόμπυ των πλουσίων λέγεται ακόμη - δίνεται σε ανάλογα πάρτυ στη Δυτική Αμερική αλλά αντικαταστάθηκε σε ευρεία κλίμακα με το διττανθρακικό νάτριο, νερό κα κοκαΐνη, το γνωστό κρακ, που κατέκλυσε την αγορά λόγω φθήνιας, εύκολης παρασκευής και χρήσης. Ο παραδοσιακός κοκαϊνομανής περνάει από τρία στάδια:
1. της ευφορίας όπου με την χρήση μπορεί και εργάζεται πέραν του συνήθους, προσκομίζοντας κέρδη και συντηρώντας το χόμπυ του,
2. της νιρβάνας όπου απομακρύνεται και απομονώνεται για να νοιώθει μόνον τις ψευδαισθησιακές εμπειρίες αδιαφορώντας για τα λοιπά και
3. της εξαθλίωσης όταν οικονομικό ράκος, διαλύει οικογένιεα, παρανομεί και φονεύει ακόμη, προκειμένου να εξασφαλίσει τις τεράστιες δόσεις που έχει πια ανάγκη.

Ο νέος όμως του κρακ είναι πιο τραγικός από τον πρώτο, σχεδόν άμεσα εξαρτάται από την ουσία, θέλοντας καθημερινά συχνότερα και μεγαλύτερα ποσά επειδή η δράση της είναι σύντομη. Η τραγικότητα επίσης έγκειται στην αδυναμία της επιστήμης να αντιμετωπίσει τα περιστατικά που συνεχώς πληθαίνουν και που αφορούν νέους με έντονη παραβατικότητα, επιθετικότητα, εγκληματικότητα και κλινική εικόνα διέγερσης και εξάρτησης η οποία δεν ελέγχεται από τα κλασσικά μέτρα αντιμετώπισης. Πολλά προγράμματα έχουν αναπτυχθεί στις ΗΠΑ αλλά και Ευρώπη χωρίς ακόμη κάποια μέθοδος να έχει προσφέρει μια ικανοποιητική λύση, όπως άλλωστε και στο υπόλοιπο φάσμα των εξαρτησιογόνων ουσιών.
Σχετικά με τις αμφεταμίνες αποτέλεσαν πρόβλημα την περασμένη δεκαετία σαν ανασταλτικά της όρεξης, όταν οι γυναίκες ανέπτυσσαν ισχυρή εξάρτηση στο βωμό της εξασφάλισης .. σιλουέτας. Έτσι αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία ενώ βρίσκονται σποραδικά στο χώρο του doping των αθλητών.

Κατασταλτικά του Κ.Ν.Σ.
Ο αλκοολισμός αποτελεί ως γνωστόν τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Το οινόπνευμα σύμφωνα με την ΠΟΥ εντάσσεται στα ναρκωτικά πλην όμως σπάνια το βρίσκουμε νομοθετικά απαγορευμένο, ενώ οι κοινωνική ανοχή φθάνει μέχρι τη διαφήμιση και το γνωστό σλόγκαν του λαού "ένα ποτηράκι την ημέρα, κάνει τον γιατρό πέρα". Οι συνέπειες στην υγεία είναι γνωστές και εκδηλώνονται ως κίρρωσης, εγκεφαλικές βλάβες και διαταραχές από την ψυχική σφαίρα, με κύριο εκπρόσωπο το γνωστό τρομώδες παραλήρημα.
Στο χώρο των χαπιών και σιροπιών η αναφορά εγγίζει τα όρια της τραγικότητας. Ο γνωστός χαπάκιας παραπαίει από τα κωδεινούχα στα ηρεμιστικά, από τα σιρόπια στα διεγερτικά, χωρίς ούτε να μπορεί να ξεφύγει, ούτε να μπορεί να ταυτιστεί με κάποιο χώρο εξάρτησης, οπότε να τύχει κάποτε της ανάλογης θεραπευτικής αντιμετώπιση, θεωρείται δε δυσκολότερος και από τον ηρωινομανή. Να υπογραμμίσουμε τη σχετική ευκολία με την οποία κάποιος εξαρτάται από τα χάπια, μια και οι περισσότεροι θιασώτες του είδους αποκτούν την έλξη αυτή ιατρογενώς. Εύκολα ο φαρμακοποιός ή ο γιατρός μπρος στη ρουτίνα και την ευκολία συστήνουν για ψύλλου πήδημα το ένα ή το άλλο .. ακίνδυνο ηρεμιστικό, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι φέρνουν τον πολίτη σιγά - σιγά σε νοοτροπία εξάρτησης με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Διαλύτες - Κόλλες - Ατμοί
Από κάποια παρατήρηση σε σχολεία της Αμερικής, ξεκίνησε μια διεθνής έρευνα σχετικά με τα προβλήματα υγείας από τη χρήση των ουσιών αυτών. Οι χρήστες σκληρών ναρκωτικών σε περίπτωση ισχνών αγελάδων προστρέχουν στο ντεπόζιτο της βενζίνης ή στις αναθυμιάσεις διαλυτών, για μια ζαλάδα ή κάτι ανάλογο. Ο κίνδυνος δεν είναι από την ίδια την ουσία, αλλά από τον τρόπο της λήψης. Για παράδειγμα φέρνουμε τους κρατούμενους στις Φυλακές Κορυδαλλού το 1986, που αυτοκτόνησαν με γαζάκια στην προσπάθεια τους να φτιαχτούν με αυτά. Ευτυχώς οι απαίσιες εμπειρίες ουσιών, απομακρύνουν τέτοια πειράματα κατά τη διαδρομή της κατάχρησης ενός νέου.

Όπιο και παράγωγα
Ονομάζονται και κυρίως ναρκωτικά και παράγονται από τον οπό που βγαίνει παχύρρευστης, μετά από το σχίσιμο των άγουρων κωδιών της παπαρούνας. Χώρες παραγωγής κυρίως στην Ασία, το βρίσκουμε όμως, ακόμα και στη χώρα μας, σπάνια βέβαια. Από το όπιο βγαίνει η μορφίνη, το ισχυρότερο παυσίπονο που διαθέτει ο άνθρωπος, και η κωδεινη, το ισχυρότερο αντιβηχικό. Η ηρωίνη παράγεται συνθετικά από την μορφίνη με τον οξικό ανυδρίτη, όλες δε αυτές οι ουσίες κυκλοφορούν μόνον από το κρατικό μονοπώλιο, η δε ηρωίνη που δεν έχει καμία θεραπευτική ένδειξη, όπως και ο ανυδρίτης, όπου βρεθεί γίνεται αντικείμενο αυστηρής εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας.
Ο μορφινομανής και ο ηρωινομανής, ο αποκαλούμενος σκληρός χρήστης, υπήρξε το "στίγμα" του Τύπου και της κοινωνίας χρόνια τώρα, μαζί δε με τον χαπάκια και τον αλκοολικό, αποτελεί σύμφωνα με τα δεδομένα της Π.Ο.Υ. το νέο που έχει μεγάλη ψυχολογική και σωματική εξάρτηση, χρειάζεται με άλλα λόγια άμεσα τον γιατρό, τον ψυχολόγο, τον ειδικό, μια και είναι ουσιαστικά άρρωστος, όπως και πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι και οι χρήστες των άλλων κατηγοριών δεν έχουν ανάγκη περίθαλψης. Χρειάζονται κι αυτοί συμβουλευτική σωστή κατεύθυνση και αντιμετώπιση επειδή ο χώρος της εξάρτησης, όσο και αν μιλούμε για σκληρά και μαλακά στην πράξη είναι η νοοτροπία, ένας τρόπος ζωής και επομένως όλη η προσπάθεια στρέφεται στον άνθρωπο.
Σε περίπτωση θανάτου από οπιούχα και κυρίως ηρωίνη, ο γιατρός που επιλαμβάνεται ερευνά την αιτία από την αυτοψία. Σκηνικό από:
- τις συνθήκες
- τις πληροφορίες από την οικογένεια, τους φίλους και την αστυνομία
- την πλήρη νεκροψία και νεκροτομία
- την τοξικολογική εξέταση σπλάχνων, αίματος, χολής και ούρων

*http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=166*